Tydzień bez zakupów. Skromnie i samotnie.

Czas płynie sennie i powoli. Za oknem śnieg, który nie cieszy już nawet dzieci. Rozeźleni właściciele samochodów z podwórka odgarniają szaroburą breję. Piję herbatę za herbatą i cieszę się, że nie muszę nigdzie gnać. Wyjadam palcami słodkie pigwy z kubka. W domu pusto i cicho. Nie tuła się żaden szkutnik-piekarz. Nie ma dla kogo głowić się nad garnkami. Oglądam francuskie filmy wsłuchana w melodię języka, zakutana w czerwony pled. Jem skromnie, rozgrzewam wnętrze na lepszy czas.

Skromne śniadanie: chleb i domowa konfitura z czarnej porzeczki

Nie lubię, gdy się marnuje. Gdy latem patrzę na zaniedbany ogród, wiszące smętnie owoce na krzaczkach, wstępuje we mnie gospodarny duch. Wszystko zamknęłabym w słoiku. A czarną porzeczkę w przetworach po prostu uwielbiam. Robię ją bez żadnych dodatków, z małą ilością cukru (1/4-1/3 wagi owoców). Pasteryzowana przechowuje się długo. Koktajl, kruche ciastka lub po prostu chleb i czarna porzeczka.

Szałwiowy krem z groszku

Miłością do szałwii zaraziła mnie moja siostra. Przez pewnie czas twierdziła, że może dodawać ją do wszystkiego i słała mi w paczkach słoiczki z suszonym ziołem. W tym roku ja zrobiłam jej mały prezent. Posadziłam kilka krzaczków szałwii i zawiozłam jej jesienią bukiecik suszonego zioła. Udało mi się z nim przemknąć, mimo czujnego wzroku amerykańskich celników. Jeden pęczek zostawiłam sobie. Krem z mrożonego, zielonego groszku na bulionie z eko-kury. Oto co przyszło mi do głowy, gdy zajrzałam do zamrażarki. Groszek zagotowałam w bulionie, zmiksowałam. Doprawiłam go sowicie pierzem i szałwią. Posypałam płatkami parmezanu. I dalej mogłam oglądać moje filmy.

Risotto z selerem naciowym, gruszką i orzechami

-szklanka krótkoziarnistego ryżu do risotto (świetny w tej roli krótkoziarnisty ryż japoński)
-cebula
-kilka łodyżek selera naciowego
-2 gruszki albo kilka małych gruszek w octowej zalewie
- pół szklanki orzechów włoskich
-4 łyżki masła
-2 łyżki oliwy
-2 szklanki bulionu
-100ml białego wina
-pieprz, sól
-świeżo tarty parmezan spora garść

Risotto mogłabym jeść łyżkami. Zwłaszcza, że prawie zawsze mam pod ręką potrzebne produkty. Do tej wersji dodaje zwykle pora, lubię go w połączeniu z wytrawną gruszką. Moje gruszki w occie są słodkie i łagodne. Dobrze wpasowują się w to danie. Z tych proporcji wychodzą dwie porcje i dokładka dla żarłoka. Dla siebie zrobiłam z jednej trzeciej szklanki ryżu.
Warzywa drobno pocięłam. W garnku z grubym dnem rozgrzałam połowę masła i oliwę. Wrzuciłam warzywa i cały czas mieszając smażyłam do miękkości, uważając by się nie przypiekły. Wrzuciłam ryż i smażyłam mieszając, aż stał się przezroczysty. Zmniejszyłam ogień. Wlałam alkohol (wino ryżowe, sic!). Poczekałam, by odparował. Wlałam kilka łyżek bulionu, czekałam aż ryż go wchłonie, dolałam znowu kilka łyżek. I tak do wyczerpania się płynu. Jeśli ryż nadal będzie wydawał się wam twardy, można dolać kilka porcji wody. Każdą porcję płynu dolewamy dopiero, gdy poprzednia wyparuje. Dodałam pokrojone na kawałki gruszki i posiekane, podprażone na suchej patelni orzechu. Doprawiłam solą i pieprzem. Wyłączyłam gaz. Dodała pozostałe masło i parmezan, zamieszałam i odstawiłam na chwilę pod przykryciem.