Złej baletnicy i rąbek spódnicy czyli

Weekendowa piekarnia #8
Czyli chleb z cebulą i kawą

Miało być inaczej wyszło tak. Nie będę się rozpisywać co nie poszło, szkoda słów. Jestem chyba za dużym szałaputem do pieczenia chleba, bo ciągle zdarza mi się, że wyrabianie i formowanie wypada mi gdzieś koło trzeciej nad ranem. Dobrze, że są stare przedwojenne sposoby.

"Jeżeli ciasto wyrobione w formach nie rośnie dla złych drożdży, nie chcąc, aby się całkiem zepsuło, rozczynić ćwierć litra mąki, ćwierć litra mleka letniego (proporcja na 4 litry mąki), dodać do tego 15 dk drożdży, łyżeczkę sproszkowanej sody, a gdy drożdże ruszą, wyjąć ciasto z formy, dodać do tego ciasta wyrośnięte drożdże, wlać trzy łyżki rumu, wymiesić doskonale, potem powtórnie nałożyć w formę, a wtedy niezawodnie ruszy się: wprawdzie o wiele wolniej, ale dorośnie jak zwykle pełna forma, wtenczas wstawić je do pieca" za Praktyczne Przepisy przez Róże Makarewiczową, Lwów-1926
Polecam lektura wspaniała.


I choć nie musiałam postępować, aż tak skomplikowanie, chleb wyszedł pyszny. Bez dwóch zdań (nawet szałaputy nie były w stanie mu przeszkodzić). A łopatę to sobie zamówię na jakąś prezentową okazję.